Progres na siłowni

Kwestia progresowania na siłowni jest złożona i wielowątkowa. Progres dla kogoś, kto właśnie zaliczył pierwszy trening i dla kogoś, kto trenuje od lat, to zupełnie inne pojęcia. Jest tak, ponieważ pierwsze treningi przyzwyczajają ciało i organizm do nowej rzeczywistości, przez co każdy kolejny trening można wykonywać z odczuwalnie większym obciążeniem. Wieloletni sportowcy wspominają ten okres ze wzruszeniem, bo o podobnym progresie mogą jedynie pomarzyć. Dla kogoś, kto trenuje od lat, dołożenie 5kg na wyciskaniu sztangi jest prawdziwym świętem, które nie zdarza się zbyt często. Dlaczego tak właściwie jest? Dlaczego w pewnym momencie progresem na siłowni jest jedynie utrzymanie stałego tempa? Już wyjaśniamy!

Na dobry początek warto przypomnieć, czym właściwie jest progres na siłowni. Progres w treningu to możliwość pracy z większym obciążeniem lub na większej intensywności. Mówiąc prościej, progresujesz, kiedy wyciskasz więcej, biegniesz szybciej i bijesz mocniej. Proste, prawda? No… niekoniecznie, bo progres to też utrzymanie tego samego tempa przy dużym obciążeniu, a nawet praca z nieco mniejszymi ciężarami, ale w momencie, kiedy mięśnie są jeszcze zmęczone. W progresie chodzi o to, żeby bić własne rekordy i właśnie dlatego na starcie efekty są ogromne – przecież zaczynając, wymagania są minimalne, a ciało i organizm szybko przystosowują się do nowej, lepszej rzeczywistości.

Mimo wszystko, trzeba pamiętać, że dalej mówimy tylko i wyłącznie o ludzkim organizmie, a ten ma swoje limity. Oznacza to, że nawet najsilniejszy człowiek na świecie nie podniesie pewnych ciężarów, nawet gdyby przygotowywał się do tego całe życie. Dochodzi więc do sytuacji, w której sportowcy, którzy trenują regularnie od lat, z czasem zdają sobie sprawę, że zaczynają dotykać sufitu. W takim przypadku znaczenie słowa „progres” nieco się zmienia i oznacza utrzymanie swojej najlepszej formy.

Kolejnym ważnym wyznacznikiem są same mięśnie – kulturyści, którzy dążą do jak największej masy mięśniowej, z czasem nie są w stanie „wyhodować” dodatkowych mięśni, więc w ich przypadku – na pewnym etapie kariery sportowej – progres ogranicza się do utrzymania swojej życiowej formy. Oczywiście zawsze znajdzie się ktoś, kto powie, że kulturysta zawsze może „dorzucić” kilka kilo mięśni, dodając do swojej diety dodatkowe kalorie. Problem polega na tym, że ludzki organizm ma pewne ograniczenia, więc zwyczajnie nie można mu dostarczać codziennie 30 tysięcy kalorii. Skoro nie ma kalorii, to nie ma na czym budować mięśni. Po prostu.

Jeśli więc mówimy o tym, jak progresować z treningu na trening, to mówimy o progresie amatora, który dopiero odkrywa możliwości swojego ciała. Progres z treningu na trening nie jest możliwy już po 2 miesiącach od rozpoczęcia swojej przygody ze sportem. Po 2 miesiącach można też zauważyć pierwsze wyraźniejsze zmiany na ciele – oczywiście tylko, jeśli trenujesz według ustalonego harmonogramu i trzymasz się diety.

Na koniec powiemy, jak ważny jest sam proces bicia własnych rekordów. Tylko i wyłącznie sumienne i systematyczne zwiększanie obciążenia lub intensywności treningu, pozwoli Ci zachowywać odpowiednią kondycję. Jest tak, ponieważ trenowanie bez końca na tych samych warunkach sprawi, że mięśnie przyzwyczają się do tego obciążenia, przez co Ty nie tylko zatrzymasz się w miejscu, ale z czasem zaczniesz tracić wszystko, co zyskałeś na początku.